Eindelijk, de eerste lentedag. Zonnig, droog, graadje of 15. Na de koude winter eindelijk weer in de zon. Na zo’n dag, eigenlijk geen tijd voor een reclamepraatje, zoals gewoonlijk. Of toch wel?
Deze dag volle agenda en toch een uurtje vrijgemaakt voor mijn hobby op 2 wielen. Ik ben verknocht aan dat Italiaanse merk Ducati. Een merk dat in de volksmond gekscherend “Stukgaatie” genoemd wordt.
Dat laatste ben ik het niet mee eens. Uit eigen ervaring kan ik vertellen dat ik tot op heden verschoond ben gebleven van de kwaaltjes en mankementen. Mijn Rode Duivel heb ik alweer bijna 10 jaar in mijn bezit (destijds nieuw uit de doos) en is nog in tip top staat.
Op zo’n dag als vandaag als je dan die bike weer naar buiten rijdt, voel je je weer vrij, koning van de weg. Of ik nu weer direct dat vertrouwde bochtjesgevoel heb of niet, maakt niet uit. De combi van er lekker op uit, zonder doel, met het mooie weer doet me denken aan het tijdstip dat de koeien weer van stal mogen. Bochtjes trekken, gas intrappen, toeren maken, gewoon genieten.
En onder je lichaam voel je dat er een motor aan het werk is. Het komt brullend tot leven door de geweldige sound die uit de uitlaten komt. Nee, een Duc loopt niet als een Japanse naaimachine. Een Duc is een volbloed met een eigen karakter. Uitgevoerd met een blok dat werkt, schudt, bonkt. Een koppeling waar je u tegen zegt (na een half uur voel ik al de eerste pijntjes opkomen). En in mijn geval een sportieve zit, waarbij ik nogal in de polsen moet leunen. Met te weinig kilometers ga je dat ook al snel merken. Eigenlijk omstandigheden die het rijgemak veronaangenamen.
En toch. Ik zou dit allemaal voor geen goud willen missen. Voor mij is het op die motor figuurlijk “de kop leegrijden”. Afstand doen van de alledaagse beslommeringen en opgaan in de emotie en verbondenheid met de motor. Puur ontspannen en genieten.
Deze emotie met het merk is onbetaalbaar. Ik kijk graag naar andere motoren, maar ik heb mijn voorkeur gemaakt. Een emotionele keuze die een ander merk niet kan beinvloeden, ongeacht wat men zegt. De marketing voor Ducati is de motor zelf. Proefrijden is verkopen. Daar kun je campagnes omheen bouwen, commercials voor maken die er gelikt uitzien, zoals hieronder, maar voor de echte liefhebber is dat niet nodig.
En zo werd dit toch weer een reclamepraatje?
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=XgHLeZQr-6I[/youtube] [youtube]http://www.youtube.com/watch?v=neim-ltOcmU[/youtube]