Het niveau van commercials kan vaak vreselijk verschillen. Sommigen zijn werkelijk adembenemend, briljant of hilarisch. Aan de andere kant zijn er ook veel waarvan ik me afvraag waarom er überhaupt geld ingestoken is. Echt zonde van kostbare TV-zendtijd.
Waar gaat het dan mis? Ligt het aan de klant die een slechte briefing schrijft? Of aan het bureau dat creatief gezien de plank volledig misslaat? Hoe je het wendt of keert, de klant geeft uiteindelijk wel een fiat om verder te gaan en de commercial uit te zenden.
Al vaker heb ik me geërgerd aan het niveau van deze in mijn ogen irritante commercials. En ik begrijp dan niet waarom het budget daaraan wordt besteed. Ik vind het doelloos geld verbranden. Ik vraag me af wat de doelstellingen zijn bij dergelijke junk. Wat wil je ermee bereiken, sterker nog, wie wil je ermee bereiken.
In mijn ogen kunnen dergelijke budgetten beter ingezet worden voor effectieve acties, voor het verhogen van klantenloyaliteit, voor het verbeteren van het servicelevel naar de klant, om maar een paar voorbeelden te noemen. Echt zonde, zonde.
Vanuit mijn web- en direct mail ervaring ben ik altijd gewend om met bescheiden budgetten te werken. Soms zelfs met bijna niets. In de beginjaren van Internet werd het vaak overgeslagen, vergeten in het proces. Niet bewust, maar meer omdat het nog onbekend was. En als er dan over werd nagedacht, dan bleef er maar een fractie over om in te zetten.
Zo leerde ik wel heel creatief om te gaan met het verkregen budget. Daarnaast dwong het mij om op resultaten te sturen, dat ik achteraf de doelen meetbaar maakte. Waarschijnlijk de reden waarom ik me irriteer aan zinloze commercials tijdens kostbare TV-zendtijd. Gewoon jaloers dat ik nooit die budgetten had gehad. Mijn handen jeuken om met vergelijkbare budgetten digitaal aan de slag te kunnen.
Maar goed, kijk naar onderstaande voorbeelden die voor mij in de categorie “Irritante commercials” voorkomen.
Foto: Tros Radar Loden Leeuw 2013